Kahrolası Kalbim Şiiri - Halil Kesken

İtiraf ediyorum;
Sevdim,
Ama artık o kadar emin değilim…
İşte bu da diğerleri gibi
Büyük bir bölümü uykusuz geçecek bir gece,
Ama sanırım onu yine affedeceğim.
Bir gün büyüyeceği,
Bir gün anlayacağı,
Bir gün…
Bir gün seveceği ümidiyle yaşıyorum,
Ben aka ak dediğimde
O kara dediği zaman
Kabul etmesem keşke,
Ama şu kahrolası sevgim,
Ama şu kahrolası kalbim.

Keşke,
Keşke mutluluğun
Mutlu olmaya çalışmakla değil de;
Mutlu etmeye de
Çalışmakla olduğunu anlayabilse.
Keşke
Her kavgamızdan sonra
Suçu kendimde aramaktan vazgeçebilsem,
Keşke;
Bu kadar çok sevmekten
Vazgeçebilsem.
Kaç kez herşeyi bırakıp gidip;
Onun çok sevdiği:
“Unut onu gönlüm, Sevmedin farzet”
Şarkısını söylemeyi geçirdim aklımdan
Ama…
Ama şu kahrolası sevgim,
Ama şu kahrolası kalbim.