Kahrını Az Çekmedin Şiiri - Fatih Güler

Dost düşman, tanıdık tanımadık
Akraba yabancı demedin
Hiçbir menfaat beklemeden
Herkesi kendin gibi sanarak
Hiçbir ayrım yapmadan
Herkese iyilik düşündün
Bazıları anladı iyiliğini, bazısı anlamadı
Yada işlerine gelmediğinden anlamak istemediler
Bu yüzden arkandan kötülük düşündüler

Başta fatihin olmak üzere
Gülün, ufaklığın, semoşun hariç
Herkesin hatasını, kahrını az çekmedin
Bizim şeytan huyumuz düzelmedikçe
Sana ağlayarak gözlerimiz şişmiş
Ne önemi var ki Babam

Belki bizlere kızgınlığından
Gizlice kaçıp gitmek istiyorsun
Öyle ya şu sigara dumanını
Toros dağına neden tüttürür insan
Kurtulmak istiyorsun şeytan huyumuzdan

Sen sigarayı içtikçe
Dumanlar yüreğimi dağladı
Anam aklıma geldikçe
Yalçın dağını düşündüm
Hasretine nasıl dayanırız diyerek

Ekmek aş istemem
Saray köşk heveslenmem
Anam, Kardeşim, Sen
Bir köşede oturun
Sadece Sizlere baksam yeter

Zaten kara sevdam
Gurbet içinde gurbette
Ablam ise Onun yanında
Bide Sizler bavullarınızı hazırlayıp
Kapı önünde bekleyerek yüreğimi dağlamayın

Ah canım Babam ah
Ah Anam, ah Kardeşim ah
Acılar, dertler, sıkıntılar devralınmıyor ki
Hepsini devralarak Sizlerden uzak tutsam
Nasıl olsa bu yürekle beden
Her türlü acıyla derde alışkın

Fatihine olanlar oldu
Yepyeni dünya düzeni hevesi kurdu
Hepinize yanıp mum gibi söndü
Heves kurduğu dünyasında yerlerinizi koydu
Hevesine ulaşmak içinse
Sırasını bekleyip durdu

Hepimiz elbet bir gün gideceğiz
Kim önce, kim sonra bilemeyiz
Şu dünya gurbet bunu bileceğiz
Acılar zor olsa da çekeceğiz
Doğduğumuz için ise şükür edeceğiz.