Yaban gülün dalına konmuş bir kelebektim,
Örselendim soldu beneklerim...
Bir günlük ömrüm kaldı,
Ölmeden itiraf edeceğim..
Benden de ömrü kısa birini sevdim,
Bir hayale gönül verdim..
Söylediğimde önce gülümsedi,
Sonra uzayda kaybolup gitti..
Bir anlık beylikti sürdüğüm sefa,
Yaban gülü yabanlığı,ve dikenleriyle yabanda kaldı
Bense,vuslatsız geçen ömrüme kahrettim...
12-Ocak-2009-Ankara
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 12.1.2009 22:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/12/kahrettim-8.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)