Kahrettik Bütün....izm'lerini Hayatın

Kahrettik bütün.........izm’lerini hayatın
Yankısı kaldı gençliğimizin
Yıkıldı üzerine hasretimizi kazıdığımız
Kıpkızıl yazılarıyla beyaz boyalı duvarları kentin

Kahrettik bütün.........izm’lerini hayatın
Yalnızlık düştü payımıza
Çekildi ordular şehirlerimizden
Kurudu kan lekesi yürüdüğümüz yollarda

Kahrolası zaman kapatıyor en onulmaz yaraları
Yankıları bile boğuluyor bütün seslerin
Çığlıklar boğulur mu hiç deme bana
Yüreğim kabul et artık yenilmişliğini
(Diyemem asla sana)

Karanlığa doğru çevrilirken tüm çarkları paslanmış hayatın
Dolar çelikten kasaları yalancı cennetlerin
Olmaz deme
Her şey gibi kurarlar sahtesini çalınmış cennetlerinde

Yeniden ayağa kalkmanın zamanı gelmedi mi
Satılığa çıkarılırken nice ucuz hayatlar
Sahipsiz denizlere dönerken yurdunda alın teri
Açsın artık içinde kızıl çiçekleri isyanın

Kahrettik bütün.............izm’lerini hayatın
O yollar silemediler hiçbir zaman ayak izlerimizi
O kurşunlar öldüremedi hiçbir zaman bizi

Ey sevdayı isyanla katık eden hayat
Şunu yaz bir kenara
Kıyamete kalmayacak yenilmişliğim...

2004

www.melihcoskun.com