Kahretsin Şiiri - Mehmet Kesici

Kahrı sevdim iki göze pınar pınar su
dağlarım var hep dumanlı yüceler
geceler har, nar, kızıl, kara
zehir-zıkkımdır yudumluyorum
hınzır, aşkın ki içtiğimdir
kahretsin!

Yağmurlarla konuştuğum olmuştur
kapıştığım fırtınalar elbette
boğuştuğum bir gurbette sevdalar
ve dağlar boyun büktüğüm
iki büklüm düğüm düğüm
olmuşumdur tütün zehir
sorma!
en çok sen yapışıyordun dudaklarıma
sen yakışıyordu yürek pareme, kahretsin!

Sevinsem de gelişine aklıma
gidişin ne fena sevgili.
kan damıtır şarabıma yokluğun
sarhoşluğumdur bela
sığamıyor kalıbıma hasretin
kahretsin!

Bir haziran sabahında çürümüştür güllerim
yürümüştür kızıl su saçaklarımdan
kaçağından yaşamışım hayatı
tokadını da yemişim sevdalarımın
morarmışım öbek öbek doğrudur
dokundu aşklar
sorma!
en çok sen karışıyordun gözyaşlarıma
sen yakışıyordun aşklarıma sen, kahretsin!