Saat gecenin dördü
Vurgun yemiş gibi uyandım rüyamdan
İki büklüm kıvrılmış soluksuz o duruşta
Bir şey vardı tarifi imkânsız o ufukta
Uzanan ellerim kalmıştı boşlukta
Unutacağım dediğim yaram
Birden başladı kanamaya
Gözyaşlarım durmaz akar
Dışarıda şimşekler çakar
Camımı inadına inadına döverken
Yalnızlığımı yüzüme vurur damlalar
Karanlıktım geceden kara
Işığı gelmiyordu
Ne çakan şimşeğin
Ne feryatla esen rüzgarın
Ne de gözyaşımla yarışta ki damlaların
Kahretsin kahretsin…
Ağlamayacaktın gözlerim
Hani söz vermiştin.
Kayıt Tarihi : 24.1.2009 11:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!