Hani kapı aralığından süzülen sevgin?
Karanlıkları aydınlatan yüzün nerede?
Hani nerde gözümde çizdiğin pembe çerçeveler?
Hani nerde gelişinle doğan büyük umutlarım?
Hani nerde yüzümdeki açtırdığın gülümseme?
Hani nerde sevdiğim? ? ?
Nereye kayboldu güneşin parlaklığı?
Ağacın yeşilliği,denizin maviliği nerede?
Her sabah penceremde öten serçeme ne oldu?
Niye mutluluk şarkıları söylemiyor eskisi gibi?
Yastığım ıslak, niye?
Yoksa yine mi süzüldü gözyaşlarım
Seni anarken, usulca, gizlice?
Yine mi tutamadım kendimi?
Yine mi yenik düştüm hasretine?
Yine mi canlandı hayalin gözlerimde?
Sensizliğin acısını atamamışım demek ki
Unutamamışım tüm çabama rağmen
Silememişim hayatımdan bir çizgide
Herşeye rağmen seviyormuşum...
Kahretsin!
1996- Çapa,İstanbul
Funda GülsevenKayıt Tarihi : 4.2.2007 13:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen sevmek acı versede herşeyiyle yaşamak her şeye bedel..
Sevgiyi hissetmek kadar, onu dillendirmek de insana hayat veriyor... Çıkıp sokaklara avaz avaz bağırmak seviyorum işte diye.Yüreğinize ve yaşanmışlıklarınıza sağlık.ALAŞARA IŞIK
TÜM YORUMLAR (2)