Kahretsin
Öbek, öbek papatyalar seni hatırlatıyor.
Kollarına uzanma arzularımı kamçılıyor.
Nereye baksam sen,
Seninle yapmak istediklerim.
Biliyorum mümkün değil.
İşte ona kahrediyorum.
Kahretsin
Ruhum daralıyor seni arzuladıkça.
Ufuk çizgileri çekiyorum senin üstüne.
Kardan beyaz bulutlara yükledim özlemlerimi
Kahretsin
Biliyorum sana ulaşmadan yağmur olacak
yüce dağların tepesinde.
Bir damlasıda olsa yüreğine düşermi dersin?
Yada, yada sis olup saçlarına çökermi hasretim?
Kahretsin, kahretsin
Kayıt Tarihi : 3.5.2002 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!