Kahreden Hayat Şiiri - Veysel Sari

Kara bir leke gibi çöktün ömrüme,
Her yerden saldırdın, vurdun kalbime.
Onulmaz yaralar açtın derinde,
Yine de isyanım olmadı sinemde.

Kahreden hayat, ben sana neyleydim ki?
Suçum neydi bu kadar geldin üstüme?
Çok acı çektirdin, yaktın beni derinden,
Nedensiz dertler verdin, soldurdun hemen.

Kahreden hayat, ben sana neyleydim ki?
Suçum neydi bu kadar geldin üstüme?
Çok acı çektirdin, yaktın beni derinden,
Nedensiz dertler verdin, soldurdun hemen.

Kaldıramayacak dert verip çektirdin,
Çile dolu ömrümü gözyaşına çevirdin.
Her gece gözyaşım iner, ölümden beter,
Umutlarımı aldın, hayallerimi yok ettin.

Sevdiğimi aldın, yarınlarımı çaldın,
Acıların en büyüğünü yaşattın.
Güvendiklerim vurdu, ruhumu yaraladı,
Kendi mezarımı kazdırdın, ey hayat.

Kahreden hayat, ben sana neyleydim ki?
Suçum neydi bu kadar geldin üstüme?
Çok acı çektirdin, yaktın beni derinden,
Nedensiz dertler verdin, soldurdun hemen.

Ne kırılacak kalp kaldı artık inan,
Ne yanacak bir canım, al senin olsun.
Yeter ki rahat bırak artık bu beni,
Kahreden hayat, her şeyimi bitirdin.