Her biri bir vatan, yirmi kahraman,
Şehit düştü, sanki vatan yanıyor.
Ecel gökte geldi, vermedi aman
Kurtuluş ümidi, güman yanıyor.
Gökyüzünde meleklere eştiler,
Uça uça şehadete kpştular
Kor alev içinde yere düştüler,
Semalar, zeminler, zaman yanıyor.
Her biri vatanın farklı yerinden,
Rütbeleri komutandan, erinden
Yürek yakan bu alevin harından,
Ana, baba, kardeş, canan yanıyot.
Uçmağa vardılar yaban ellerde
Kabirleri hazır Türk gönüllerde
Ağıtları söylenecek dillerde
Şivanlar içinde civan yanıyor.
Analar, bacılar, kara bağladı
Yediden yetmişe herkes ağladı
Bu acı çok büyük, yürek dağladı,
Eminim ki bütün cihan yanıyor.
Onlar ölmediler, şehit oldular
Yaradan dan büyük ödül aldılar..
Yakınları, saçlarını yoldular
Ateşin düştüğü her yan yanıyor.
Büyük milletimin başı sağ olsun.
Kabriniz cennette bir otağ olsun.
SABIR, ocaklarrı saran bağ olsun
Duyan ve hisseden her can yanıyor..
Kimileri kin ve nefret kusuyor
Sorumlu arıyor, kesip asıyor.
Konuşması gerekenler, susuyor
Duyarsız, vicdansız, insan yanıyor.
Bu müessif olay, Ekrem'i üzdü
Yüreğini yaktı, dilini çözdü
Kahramanlar için bir ağıt yazdı.
Hakikat, tahayyül, lisan yanıyor.
Ekrem Öztürk
14.11.2025
Kayıt Tarihi : 15.11.2025 09:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!