...Kahramanlar Güzel Ölmeli

dolunay...

geceyi kokluyorum...

bir serinlik karmaşası,
uzayıp giden mavilikte kaybolan yüzün..!
sessizce ağladığımı zannediyordum;
geldin demek..

sen ağlayışlarımda kaybolan adam,
dokunuşlarımda; kaçak,
bakışlarımda; yok,
şimdi geldin demek..

ne güzel bir gece ölmek için,
ne duru değil mi?
ne kadar huzurlu,
ve ne kadar sen ve ben...
biz............

sürprizleri hiç sevmedim ben,
hayatımı karmaşıklaştıran
hiçbir şeyi sevmediğim gibi...
bekliyor muydum seni,
yoksa yaşamımın parçası mıydı özlem..

sevgili geldin demek...

herşey o kadar güzel ki bu akşam,
bırak öyle kalsın...

en güzelinde bırakmalı herşeyi,
'biz' gibi...

öğrendim...

tıpkı söylediğin gibi...

bana 'birgün herşey eksiksiz olduğunda
kavuşacağız' demiştin ya,
bak hiçbir eksik kalmadı hikayemizde,
ve kavuştuk birbirimize...

kahramanlar, güzel ölmeli..
iki kahramanıyız ya bu hikayenin;
........
evet sevgili, vaktidir;
bu akşam ölmeli...

Ağustos'02