Kahraman Metin Şiirleri - Şair Kahraman ...

Gözlerin sanki çiçek'ten,
Hiç bitmeyen enerjin gibi, gülen gözlerinden.
Anlaşılıyor, bakışlarından heyecanın.
Lütfen hep böyle ol, Lütfen.

benim bir deniz kıyısında ki aşkım,
benim yüksek asırlarda ki kör yalnlızlığım,
al götür senin olsun dalgalar,
aşkımın kırk zincire vurulmuş sıska kölesi,
al götür beni, gözlerimin siyahlığına sür...
bekletme beni tenha gecelerin ıslığında..

uykudan uyandığım soğuk bir kış günüydü;
hayatımdan evveldi utanç içimde,
ne anlam içerirdi bir söz,
ne de kelimeler gerekirdi cümlelere,
bir bakışın yeterdi aslında beni cezbetmeye.

Ay ışığı vurur camımdan,
Gözlerin ışığın aynası,
Rüyalarımın perdesi senin gölgen,

Siyahlar içinde saçların,
Karanlık düşlerim gözlerine olan,

rüzgar üstüme bırak deryası,
yağmur bir yolda gülün ne işi?
ahvali yok, ne faydası garip bedenim,
gör zavallı, kime ne beni.

gel, anlat güz baharı kendini,

daldan öte ben sürdüm çift neharı
ikimizde niyazi bir güldük
sen son baharda tütsü ateşiydin
ben umut yeşermiş dal gonca...

yahut ne iklim baharın ne fırtınası

Nedir şu varlığımın ehemmiyeti dünyada?
Nedir benim yaşam sebebim?
Nedir gözlerimden akan yaşların vebali?
Bir paçavra, bir iplik, tüniğin içinde,
Yıkık bir duvarım ben ahi.
Beton dahi sıvası üstüme sürülse ne yarar ki?

yarım kalmış bizler ne olacağız?
sabretmenin acısını çekerken,
beklerken yarını ve gündüzü olmayan geceleri,
yaşıyor olması umuduyla her gün aşkın,
deli divane kırık kalbin feryadıyla
diretirken sesi çıkmayan sesin çığlığını,

esasında kör bir kuyu sadece
belki yaşamak sebebi benim için
çok insan dayanır o kör kuyunun dibine
sorsan güçlü bilmedikleri o güç..
ne dallar dayanır sinsi rüzgara baharda
ne ben dayanırım sana ne zaman görsem seni..

küf yemek boş bir vakitte,
kendine bulamak bulutları,
hasta yolu izlemek belki zehir.
denizleri kürekle çekmek.
ve dalga tutmak suyun üstünde.
tuhaf geliyor insana temmuzda üzülmek...