Kahr Etme Yazgına

Bakıyorum sana!
Ne zaman görsem, başın ellerinin arasında devamlı düşünüyorsun
Biliyorum, dizlerinin önüne oturtmuşsun geçmişini
Hem kızıyorsun, hem keşkelerini sorguluyorsun.
Sorgulasan ne fayda, keşkelerini!
Telefisi yok’ ki geçmişinin, ölümden başka.

Kabul etmelisin yazgını;
Hata sende değil, çekmen gereken kaderinde yazgında.
Kim değiştirebilmiş’ ki, yazgısını sen değiştirecektin zamanında
Geçmişinde uğraşıp durmuş olsanda!
Güzellerini gör yaşadıklarından, sen kötülerini bırak’da.

Ey fani unutma.
Huzur, haline Şükretmekten geçerdir.
Geçmişinden ders alacaksın, geleceğine öyle yön vereceksin
Yoksa!
Bu kara, kara düşüncelerin acımaz sana.
İnan seni, canından bezdirirdir.

Hayat bir yoldur.
Bu yolun inişi de vardır çıkışı taşı tozu toprağıda
Ve!
Yorulduğunda su içeceğin, pınarları’da
Bazen taş batar ayağına, bazen toz yutarsın hayatın yolunda

Ey, fani!
Sen yorulup susadığında!
İçtiğin sulara, şükrediyorsun’da
Neden şükretmiyorsun, hayatın tozuna toprağına.

Ey fani!
Gülünü seven dikenine katlanır, düşünme kara, kara
Geçmişteki güzel günlerini düşün,
Yaşadığın her şey, çünkü daha doğmadan yazılmıştır alnına.
Şükret;
Kahr etme, yazgına.

06 Ağustos 2015-08-06
Antalya