Kahpe Kurşun Şiiri - Atilla Durukan

güneş batmak istemiyordu sanki,
gece gelmekle acele etmiyordu.
sıkıntısı vardı sanki daralıyordu,
herkes sıcak yatagındaydı,
daglar ezan okuyordu.
sıkıca sarıldı kabzasına silahın
ahnet.
şafak neredeyse sökmek üzereydi,
ilk defa ürperdi,gökjyüzüne bakarken,
bir an ölümü düşündü,anasını,babasını,
bacısını ve ceylan gözlü sevdigini.
rahatladı sonra,abdestini almıştı ya,
yılanlar,yuvalarını bozanlara,
keskin ıslıklarla bagırarak giderken.
hainler,biraz daha yaklaştılar,
dört yandan ateş etmeye başladılar.
xxxxx

birden uyandı annesi uykudan,
yüregi sıkılmıştı birden.
abdestini aldı, az sonra ezan okunacaktı,
tevekkülle kıldı namazını.
xxxxx

ürperdi ayşe bir tuhaf oldu içi,
yalnız hissetti birden kendini.
uyumamış gelinligini hazırlıyordu o saate kadar
eline batmıştı igne farketmemişti.
koynundançıkardıgı resmine baktı ahmedin.
xxxxx

gün boyu devametti çatışma,
ani baskınla çok şehit vermişlerdi.
karakol harap, mehmetler şehit olmuştu.
ahmedin elinde resim,
gözleri bayraga bakarak
kanı damlamıştı topraga damla,damla.

24.02.2012