Ey can, insanları insan mı sandın?
Üç kuruşluk menfaate satarlar seni
İyi günde yüzüne güleni dostun mu sandın?
Bir düş de gör, kör kuyuya atarlar seni
Dertleri derdin olur, çalışırsın onlara
Yetiş derler, koşa koşa gidersin
Bu uğurda bulansan da kanlara
Yakınımdır der, hakkını helal edersin
Zaman gelir, devran tersine döner
Tökezlersin, onlardan yardım istersin
Her geçen günle umudun yavaşça söner
Uzanmayacak bir eli nafile beklersin
Böyle işte insanoğlu, nankör ve vefasız
Kahpe dünyanın mayası bu, insanlar hayasız
Çekip gidersin bir gün sessiz, sedasız
Kavuşursun Rabbine, tek O adil ve yalansız
05/10/2017, Kocaeli
Kayıt Tarihi : 5.10.2017 20:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!