Bir kahpe dünyaydı yaşadığımız mekan
Aslında dünyayı kahpe yapan
Dünyanın kahpeliği değildi de...
Yozlaşmış insanın tükenmez isteklerinde
Kahpelik adına değil elbet
Sözde onur adına kurallar konuldu
İnsanlar, zavallı insanlar uyutuldu...
Yıllarca ninniler söylendi hiç uyanmasınlar diye
Uyuyanlara uyusun da büyüsün denildi yine
Koyunlar gibi güdüldüler yıllarca
İnekler gibi de sağıldılar aynı zamanda
Çıkmadı sesleri kendini sahip sananlara
Anlarlardı elbet
Bitince kanları damarlarında
Sahip sandıkları KENEYMİŞ ASLINDA.
Kayıt Tarihi : 2.9.2001 21:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!