Kahpe Dünya Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Dalgınım yine.
Neden düşünüyorsam geçmişi
Ömrümün hazanı olan, şu son vakitlerimde,
Ben.
Ben üzgün, üzgün düşünürken,
Bazen bırak düşünme diyor, içimden gelen bir ses bana.
Fakat olmuyor!
Olmuyor’ da, düşünmeye devam ediyorum yine.

Kaderime, ağlamak geliyor içimden,
Düşündükçe.
Ve boş ver diyorum, dişlerimi sıkmış, kendi kendime.
Daha sonra!
Kalkıyorum yerimden, başlıyorum bir aşağı bir yukarı dolaşmaya
Yine de, atamıyorum içimdekileri.
Ve sonra,
İki damla göz yaşının, varlığını hissediyorum yüzlerimde.

Ben geçmişte,
Kadere’ mi, boyun eğmedim,
Söz verip de, sözünü yerine getirmeyenleri’imi görmedim,
Neler gördüm neler, hayalini kurduğum geçmişteki günlerimde.
Vay be, kahpe dünya,
Sen neymişişsin meğer sen,
Boynumu büktün hazanı bile, doğru dürüst yaşatmadın bana
Benim şu hazan günlerimde.

28 Ocak 2014