Kahpe Dünya Şiiri - Abbas Paksoy

Kahpe Dünya
Garip olunca, kimse yüz vermiyor.
Yüzünü görmeden, defol git diyor.
Var, kendi zibilliğinde öt, diyor.
Dünya işte, böyledir senin halin.

Korkuyla yaşıyor, garipler sende.
Garipler, ya köşelerde, ya hinde.
Arapları atmışsın, çöl yemen de.
Beni de, bir kır dağa koydun, dünya.

Gah geziyorum, gah oturuyorum.
Ben; kendi kendime, şöyle diyorum.
Bilmem ki, dünya sana niye geldim.
Garibin ne işi var, sende dünya.

Paksoy’um, senin halin hep acılı.
Evin çifte gardaş, çifte bacılı.
Ellerde gezer, cıcılı bıcılı.
Benim suçumu, söyle kahpe dünya.