Kahpe Dünya Şiiri - Öner Özer

Ben, bu dünyanın anasını satayım.
Elli yılımı verdim, hala gülmedi.
Makûs talihimi, kimlere sorayım.
İstediklerimi, bir türlü vermedi.

Atla deve değildi ki, isteklerim,
Mutlu bir hayattı, ondan dileklerim.
Boşa gitti, bunca yıllık emeklerim,
Al, istediklerin senin olsun demedi.

Her gün birisini karşıma çıkardı,
Benimle, çocuklar gibi oynadı.
Sonra, yüreğime hançeri sapladı,
Aman dedim, yalvardım, hiç dinlemedi.

Bir gün gönül kapımı birine açtım.
Açtım açmasına, feleğimi şaştım.
Sonra arkama bakmadan koştum, kaçtım,
Beni silmiş ki, arkamdan seslenmedi.

Ben de onu sildim, bu gece rüyamdan,
Hayır, gelmez onunla olan hülyamdan.
İstemiyorum artık çık git dünyamdan,
Diye haykırdım, güldü, delisin dedi…