Kahır mektupları elimde hep uçları yanık
Köşelerinde gözyaşı izi sitemlerine tanık
Nedendir bilinmez kaderim hep ben sanık
Sevmeyi ben bilmiyormuyum acaba
Bir çiçek bahçesi sanırdım gönlümü
Aslında bir çiçeğe adamıştım ömrümü
Kahrederdim o çiçek boyun büktümü
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta