Kahır Şiiri - Hüseyin Sıbıç

Birgün ayakta dururum derken,
Bu çile daha ağır geliyor.
Bahçemde çiçek açmış sanarken,
Her günüm daha kahır geliyor.

Anladımki yaşanmaz seninle,
Görmesin gözüm git dertlerinle,
Gönlüme düştüğün gözlerinle,
Sandım ki bana sabır geliyor.

Gönlünden düşüp nereye kondum,
Sanırdım ki ben sende en sondum,
Busenden aldığım her bir yudum,
Daha bir acı, zehir geliyor.

Hangi bakışındaydım gözünün?
Hep taşlarını yedim sözünün,
Masumca duran güzel yüzünün,
Her yönünden erzahır geliyor.

Aşkın vadesi dolmuş gönlünden,
Sevgi çiçeği solmuş gönlünden,
Katmer katmer taş olmuş gönlünden,
Ne selam, ne bir hatır geliyor.

(09.06.2004)