Bir sis gibi çökmüşse ismim hayatına,
Güneşin doğmasını bekle şafağında.
Artık netse önünde açılan yollar,
Şükür secdesine var seccade kucağında.
Bilseydi insan yarının neler gizlediğini,
Daha içten yanar canı, bilse istediğini.
Nimettir insana hayatında sırla bilmediği,
Yanmak isteyen dilesin içten kahinliğini.
Aşarsa haddini insan merak ile akıbetini,
Hıçkırıkla döker gözlerinden çiğ tanelerini.
Sabırla beklesen tevekkül edip çekeceğini,
Yük binmez omzuna, taşırsın hafif heybelerini.
Yetecekse artık güneş yolları aydınlatmaya,
Ki nice sisler içinde geçer insanın âlemi,
Yürüyelim her şeyi güneş gibi hayal edip.
Fakat kalır kursakta tüm hayaller alenî.
Ansızın açılır vazgeçip terk edilen bir muamma,
İşte tıkanır tümsekte tüm nefesi âdemin.
Kayıt Tarihi : 26.9.2020 01:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!