Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Uçurtmalarımız vardı eskiden
Kağıttan kayıklarımız
hayat neler aldın elimizden
farkettirmeden...
Güzeldi kutlarım.
ne kadar güzeldi.tadına doyulmayan bir şiirdi.
Ne güzel bir şiirdi bu
okudum durdum.
Kâğıttan kayık da çok şeyler taşıyabliyor demek ki.
hayat..
Duygulu,içten,akıcı....Kutlarım.
Güzeldi,kaleminiz daim olsun..
Saygı ve sevgilerimle...
kalemniz daim olsun...sevgilerimle.
Kağıttan bir kayık yaptım hemen.
Salıverdim usulca enginlere…
Nereye gider, kime ulaşır bilemem?
Ama adını yazmıştım içine gizlice,
Seni çok sevdiğimi yazmıştım.
Bir de dörtlük karalamıştım ikimize:
“Kim icat ettiyse?
Hayat seni de, beni de üzdü canım.
Ne sana saygı duydu kadın diye,
Ne de beni adam yerine koydu.”
İşte hayat bu...
Güzel şiir
Kutlarım
Mustafa Yiğit
güzeldi....sn ahmet zekai bey.....
emeğinize sağlık.
müzeyyen başkır
Bu şiir ile ilgili 19 tane yorum bulunmakta