Damla…
İki damlaydı akan
Cayır cayır yakıp
Toprağa çığlıklar attıran
Kurumuş hayatlar arasında
Hallaç pamuğuydum sanki
Fütursuzca gidiverişinin ardında
Yerle yeksan yıkılan
Sen hükümranlık taslayıp
Saltanat kurarken musalla taşlarında
Tuz buz olmuş aynalar yanıyordu alev alev
Başı boş bir ruh arıyordu bedenini
Kör ve sağır…
İsmin kulaklarda son kez yankılanırken
Beynimi kemiriyordu adındaki harfler
Lime lime, lokma lokmaydı her zerrem!
Her zerrem ayrı ayrı ihraçtı bedenden
Kağıttan gemilerimizi saldım okyanuslara
Kulaklarına hayatı fısıldadım
İçine birazcık da ayrılık yükledim
Topunun canı cehenneme!
Hepsi de çakıldı derinlere
Kayıt Tarihi : 8.7.2008 17:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!