Bir savaştır hayatta kalmak,
Gün gelir takdir edilirsin,
Gün gelir eleştiri yağmurunda boğulursun.
Öyle zamanlar olur ki!
Yapayalnız hissedersin kendini,
Ağlamak istediğinde,
Yaslanacağın bir omuz ,
Sığınacağın bir liman bulamazsın.
Herkes seni güçlü olarak tanır.
Fakat sen........
Gücünün kalmadığını bilirsin.
Sığınacak bir liman ararsın.
Ailem dersin anne, baba, kardeş...
Sonra onları üzmekten korkarsın.
Yalnızlığın ile baş başa kalmak istersin.
Elin kağıt ve kaleme uzanır.
Seni sessizce onlar dinler.
Tüm derdini dökersin kelimelere.
Az da olsa bir rahatlama yaşarsın.
Zamanla dert ortağın olur.
Kağıt ve kalem ,
Karşılıksız paylaşır seninle her derdini.
Dök içini satırlara yazmaktan korkma,
Sana kırılmayan sadece onlar olacaktır.
Kayıt Tarihi : 19.7.2024 16:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!