Kağıttan Gemiler Şiiri - Fevzi Emir Yılmaz

KAĞITTAN GEMİLER

Kağıttan gemilerle deryalar aştım
Islah olmadı bu gönlüm derde bulaştım
Mecnun gibi çölden çöle dolaştım
Bir leyla uğruna yordular beni

İki dağın arasında bir yol gibiyim
Her gelen çiğnedi unuttu beni
Meyvesiz ağaçta bir dal gibiyim
Her geçen taşladı kuruttu beni

Kar ile bir olsaydım donmazdım böyle
Kor ile bir olsaydım yanmazdım böyle
Yar ile bir olmayı düşünmek bile
Cehennem nârına düşürür beni

Ne çıkar değmese ellerim sana
Ezelden yazılmış bu sevda bana
Vuslatın tarihi yok aşk arayana
Tende can oldukca beklerim seni

Başa bela güzelliğin yakar canımı
Bakışların neşter gibi döker kanımı
Dilindeki cümleler bu sol yanımı
Kurutur sevdiğim öldürür beni

Kağıdım kalemim bilmez halimden
Hasret şarkıları düşmez dilimden
Uzak diyarlardan yaban elinden
Dön artık sevdiğim sevindir beni

FEVZİ EMİR YILMAZ