Kağıt Bana Küstu, Kalem bana Küstü

Dertli dertli yazar kalemim,
Kağıtta boş yer kalmadı
İçimi dökecek kimsem yokken,
Kağıt bana küstü, Kalem bana küstü..

Doldu bardak su taşar,
Sabrım hepten taşar,
Gülmeyen yüzüm hep küser,
Kağıt bana küstü, kalem bana küstü..

Hikayeler hep mi böyle ,
Bir varmış, bir yokmusla başlar.
Gönül ister ki hep mutlu bitsin,
Kağıt bana küstü, kalem bana küstü..

Kalemimim mürekkebi hiç mi bitmez,
Gözümden yaş hic mi gitmez,
Bu sevda masalı hiç mi bitmez,
Kağıt bana küstü, kalem bana küstü..

Gönül elbet birgün susar,
Benden size kalsın bu sözler,
Yas tutmasın eşim dostum,
Kağıt bana küstü, kalem bana küstü..