Ey şiirlere mesken, ağaçtan bozma mahluk!
Gel de kederimle siyaha boyansın beyazlığın.
Aç avuçlarını, bir düş daha karalasın kalemim,
Yazsın yalnızlığını göğsüne perçem vururcasına.
Yavaş yavaş zifir kaplasın kardan aydınlık yüzünü
Yüzün karardıkça alacalansın şairin depresifçe yazdığı.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta