Ayakta tutan nedir ki insanları
Hatrına muhtaç ruhlardır bazen
Dostluğuna talim yüzler vardır
Oturup iki laflayayım dersin
Saatleri yüksek bir rafa kaldırırsın
Havadan sudan başlarsın
Yazarsın
Yazarsın
Yazdıkça yazarsın
Tarihten kalma külleri getirir rüzgâr
Kulağına fısıldar gelmişi geçmişi
Nasıl da bitmiş değil mi her şey
Yitmeyecek sandığın ruhlar da de
Seni sen yapan masum duygular da
Ömrünce yaşatmaya çabaladığın canın
Bir günde yitmesini istersin
Sonra acı bir tebessüm edersin
Sana gülmese de hayatın yüzü
Sen ona gülerek yaşar gidersin
Kayıt Tarihi : 1.3.2025 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!