Kafiye sevdanıza savaş açıyorum

Kafiyeli olsun diye
Katledilmişti en güzel mısralar
Kurban edilmesi gibiydi Çınarların beton merakına,
Oysa can telaşıyla yazılmıştı ahenksiz nakaratlar,
Mürekkebin suçu yok
Kelimelere en güzel mezardı sararmış kağıtlar,

Sen bilmezsin, herkesin bilmediğini,
Uymuyor mantona benim gök mavisi düşlerim
Bir başka sezonda alırsın omzuna
O zamana kadar bırak bende kalsınlar,

Çılgın zamanlardayız şimdi
Gözyaşlarının rengi bile trende göre akar,
Birileri gidip haykırmalı
"Meğer ne kadar masummuş bütün timsahlar." diye

Ve birileri yazmalı dört bir yana
Yolları sakat diye adı yasaklanan köylere bile yazılmalı
“Özeldir her insan,
kendi parmak izi kadar,
Eksilir üzerindeki parmak izleri kadar.” diye.