Kafirin Oyunları Şiiri - Zeki Günay

Zinakar kadınları sürdüler meydanlara,
Şeriat diyenleri, attılar zindanlara.
Kafir olanın bile, kıldılar namazını,
Tabutta taşıdılar, koydular mezarlara.

Tapan taptı, paraya, pullara, mumyalara,
Korktular atatürkten, uydular kanunlara.
İmamları asanlar, sürdüler alimleri,
Kuranları toplayıp, attılar mağralara.

Ne şeriat tanıdılar, ne de halifelik,
Herkes efe olunca, kalmadı efendilik.
Fakirin cebi yırtık, karnı aç, yok metelik,
Ancak Şeriatte bulunur, yücelik mertlik.

Önüne gelen katil önüne gelen cepci,
Faiz serbest olunca, durur mu hiç tefeci.
Sahtekarlık meslek oldu, çoğaldı dilenci,
Sokakta kalan insan, ya hapçı ya tinerci.

Laiklik adına açıldı, kadın, kız, çocuklar,
Müslüman vücudunda, kesik, kesik oyuklar
Kul Zeki Allah kulu, kulu uydu buyruklar,
Kumar şans oyunu, şeytan arkası kuyruklar.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY