“Kâfir Boş Kâğıt Verir”

Hakikat ALLÂH(c. c.) ’a rey yaşanamaz bu dünya,
Acı, çile, dert, her şey yaşam sanki bir rüya…

Hak etmeli insanlık, biz Hakk’ı hak etmedik,
İsyankârlık mı ettik, Dünya’ya indirildik?

Belki bir suç işledik ve cezalandırıldık,
Hâfızalarımızla sınava hazırlandık…

Kâfir boş kâğıt verir, mümin derse alışır,
Münafık dalga geçer, cehenneme çalışır…

Kimi aracı koyar kimisi tövbe eder,
Sanki rüşvet geçerli, yerini sağlam eder(!) …

Kâfir üzülecek mi, mümin sevinecek mi?
Sonuç gerçekleşecek, sonucu ezelde mi?

Doğrular kazanacak, yanlışlar kaybedecek,
Mümin her zaman doğru, azabı görmeyecek…

Münafık veya kâfir, tövbe edemeyecek,
Belki tövbe edecek, zamanı yetmeyecek…

Evvelden verdiğimiz, Rab’bimize sözümüz,
Doğrumuz, yanlışımız, Her şeyiyle özümüz…

Deliler torpillidir, âlimler sorgulanır,
Sonuç yine değişmez, yazılın okunmuştur…

(2000)