Kafesteki Kuş Şiiri - Burak Aksoylar

hapsolduğun kafesin ardındaki,
bilinmezliklerle dolu özgürlüğü arayan gözlerinde gördüm,
insanların günahlarını!
en özel gününde, doğum gününde,
senle aynı kaderi paylaşan bir yoldaştı o.
farklı yerlerde olsanız dahi,
ikiniz de kaderinizin gaddarlığına yenik düşmüş,
haketmediğiniz nedenlerden,
parmaklıklar ardına gömülmüştünüz.
bir avuç günahkar tarafından!
“insan” tarafından…
dostlarınız uçuşup şarkılar söylerken gökyüzüne doğru,
siz,
kasvetli ve rutubetli duvarlar ardına tıkanmıştınız.
artık gökyüzünün pasları süpüren berraklığına kavuşmak için,
onu gözyaşlarınızla kendiniz boyamak zorundasınız!
günde on bin kere kanat çırpardın kurtuluş için.
hepsinde de soğuk parmaklıklara sürterdin narin tüylerini.
yolunurken kanatların bir bir,
her şeye rağmen dillere destan yazılar alırdın kaleme.
cümle alemin hüznünü bir çırpıda boğmak için,
şu bahtsız sınavınızı hazırlayan şeytanlara inat!
ulat, haykırt adını onların kulak zarlarına,
ses frekanslarından patlatıncaya kadar.
terörün göbek adını,
76 yaşına rağmen hala dipdiri duran,
kemiklerinle kırbaçla!
kanma, aldanma zihninde beliren şüphe baloncuklarına,
patlat, parçala hepsini teker teker.
elinde kalan son silah olan,
mazide bağladığın son eşarp iğnenle…
kendinin isa’sı ol!
indir özgürlüğünü arayan kuşu çarmıhtan.
onu yalnız, sarsılmaz iraden ve inancın kurtarabilir,
unutma!..
bir zımpara misali yont ruhunu.
şimdi düşme vakti değil, ey yorgun sanatçı!
göklerde parlayan yıldızları indirme vakti şimdi!
gülüşüne hasret ümidin çölüne.
varlığın anlamsızlığını anlamlandırma vakti şimdi!
suruna üflemeye kalkan o ikiyüzlülere inat!
herkese ve her şeye inat!
sayende sevgiyi keşfeden çocuklarının,
bir kere daha gülüşlerini görmek için…