**Kafdağının kıralı Şiiri - Necati Gedik ...

Denizin dalgasında bir cöp misaliyim ben.
Yapıştı can evimden umutsuzluk girdabı,
cöldeki susuzluğa serap emsaliyim ben.
Dağlar bile cekemez bendeki ızdırabı.

Dertlerime bürünüp mecnun olurum bazı,
gök kuşaklı semada rakseder duygularım.
Benim gittiğim yollar hep özlemler cıkmazı,
okyanuslar menbas,ı şu benim göz yaşlarım..

Sevdaların tahtından kovulmuş bir deliyim,
periler diyarında kaf dağının kıralı.
Yükselen ayakların, tozlu merdiveniyim,
yazık değirmen gibi ezmek yaşam kuralı.

Uzaklardan okşadım ben hep sevdiklerimi,
sevdaların tahtından kovuldum kovulalı.
Rahmet kapılarından kovulmuş dilenciyim,
İKİ ELİ BÖĞRÜNDE KAF DAĞININ KIRALI..