Kafdağı Kadar Uzak Bir Hayal

Kafdağı kadar uzak
Bir masalda büyümüş
Bir çiçeğin bin hayali
Düşmüş bu sokağa

Bir ceylan sekişi var edasında
Bir kuğu gibi süzülüşü var özünde
Kader mi desem bilmiyorum ki ne desem
Nerden düştüm bu gölgeli sokağa

Kör karanlıklarda yol gösterir
Yıldızlı gözleri kalbime
Sokağın bir başında uzar aydınlık
Düşseydim kor alev kuyulara
Gelmeseydim bu güneşli sokağa

Ne kafdağı’nın heycanı
Ne usul boylu çiçeğin endamı
Bu masal tadı sarmasaydı ruhumu
Göğe bakıp ağlamazdı yüreğim
Ruhumun atmosferi dönmezdi kışa