Kafanda Kırılsın Sopalar!
Ne olmuş aldıysa, bir kuru pasta,
Ya açtır, ya açık, ya da bir hasta,
Kırmışsın gönlünü, üzülmüş yasta,
Kalbinde kırılsın sopalar senin!
Bu gariban çocuk, yoktan yaralı,
Hiç bilir misin ki, çoktan yaralı,
Zalimin attığı, oktan yaralı,
Gönlünde kırılsın, sopalar senin!
Yardım etmiyorsun, niçin döversin?
Öğüt vermiyorsun, neden söversin?
Elden tutmuyorsun, nasıl göversin?
Ruhunda kırılsın, sopalar senin!
Sendeki bumerang, sana gelecek
Attığın sopalar, seni bulacak,
Adın sanın bitip, seni silecek,
Boyunu devirsin, sopalar senin!
Kazım Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 24 Ekim 2019
Kayıt Tarihi : 26.10.2019 10:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!