Kafamın İçi Şiiri - Efecan Kıymaz

-İçtiğinde mi geliyorum hep lan ben?
-Yok be oğlum, sen hep buradasın zaten.
-Ee ne sıkıyorsun o zaman canını?
-Yok bir şey abi ya amma büyüttün he.
-Lan ne yok, sayıklayıp duruyorsun işte.
-Senin de ne bok olduğun belli değil be abi, moral
vermeye mi geldin ağzıma sıçmaya mı?
-Ya tamam, sen de haklısın. Haklısın da ben senin
nereden kaybettiğini biliyorum aslanım ama takan mı var...
-Nereden kaybediyormuşum?
-Söylesene oğlum insanlara gerçeği.
-Ne gerçeği?
-Ayıkken düşündüğünü işte.
-Ne düşünüyormuşum oğlum ayıkken?
-Ohoo sen bayağı uçmuşsun. Lan oğlum insanlar seni niye
sevmesin aptal herif, elin yüzün düzgün daha ne olsun.
-E bir tanesi gelip elimi tuttu mu bugüne kadar,
seni seviyorum dedi mi gözlerimin içine bakarak?
-Onu sen yapacaksın işte, aptal mısın oğlum sen?
Böyle şeyleri kadınlar mı yapar sanıyorsun?
-Yapmaz mı?
-Yapmaz tabii.
-O niye abi?
-Duygusuz oğlum bunlar, bunlara duyguyu sen yükleyeceksin.
-Neyse boşverelim kız meselesini.
-E ne konuşacağız oğlum o zaman? Sen çağırdın sen anlat.
-Para ne olacak abi.
-Oğlum biliyor musun, bu devirde paran yoksa aşk da yok ha.
-İşte o mesele ya, nereden bulacağım lan ben bu parayı,
sanatçıyım ben, kimse iki üç kafiyeyle beni marka yapmaz ki.
-Git bir iş bul çalış.
-İyi paralardan bahsediyorum abi ben, üçle beşle başlayamam ki hayata,
görüyorsun bileğimizde kudret var ama iş bilmiyoruz. Bu saatten sonra
neremden tutsan fayda etmez.
-Başından.
-Komiksin ha, şurada iki kelam laf ediyoruz...
-Evine para getirecek adam üç beş demez aslanım, sen önce başlamayı bileceksin.
-O da doğru abi. Peki ya bu sanat işleriyle iş hayatı da yürür mü dersin?
-O biraz zor gibi be. Sabahın akşamın olmayacak, evden işe işten eve...
Sıradan insan olacaksın yani, basit. Al gülüm ver gülüm. Gerçi şimdi de...
-Şimdi de ne?
-Çok da farklı olduğun söylenemez be oğlum, senin yaptığın sanatı fakülteye girmiş
memur çocukları cebinden çıkarıyor.
-N-ne diyorsun lan sen? Siktir git çık kafamdan!
-Aha başladı yine bizimki ağlamaya.
-Emzik verelim oğlum ağlayacaksan ahaha.
-Değirmendereli filozof vardı lan Ksenofanes diye.
-Demokritos'u bu kadar seven ilk mal sensin ha, bu var ya hep böyle kafadan sıkıyor.
Yok adamın arkhesi atomdu diye şimdiki atomlara atom diyormuşuz...
-Bırak oğlum bu işleri, senin ilgi alanında insan yok işte, sonra niye yalnızım diyorsun,
kızlarla felsefe astronomi konuşursan kaçarlar tabii. Sonra da gelir sevdiğin kızı Allah'ın
dağ ayısı duvardan duvara vura vura... Neyse.
-Çıkın lan kafamdan!
-Çık kafamdan
-Hangimiz çıkalım oğlum? hepimizi sen çağırdın.
-Crawling in my skin!
-Lan sus kapçık ağızlı, metal mırıldanma gidelim diye.
-Shut up wanna talk anymore!
-Shut up!
-Lan ben biliyorum bunun neden bu gruba taktığını.
-Neden abi?
-Vokalisti intihar etti birkaç sene önce.
-Lan dinle beni, Chester gibi mi olacaksın?
-Bütün kafasına sıkan zavallılar gibi mi?
-Olmayacağım hiçbir şey, olmayacağım.
-Lan haydaa, ağlamaya başladı bu yine.
-Al mınakoyim çek tetiği o zaman bir şey olmayacaksan,
-Ver lan, tek bir şey kaldı geriye, onu bari adam gibi yapayım.
-Niye geldin niye gidiyorsun oğlum, dur saçmalama.
-Eğlenmeye diye geldik, düşünmekten hayatı yaşayacak fırsat kalmadı,
salın lan beni.
-Lan bu beyaz şarabın tadı da ne iğrenç.
-E hadi çek o zaman tetiği ahaha.
-Çekiyorum bakalım bir fırt daha.
-Yeter lan çok içtin sal bana, şarap dönmenin raconu var oğlum.
-Ahahaassktir len.
-Lan sızdın kaldın mı?
-Hee.
-Bitirdin mi biranı?
-Bitti bitti.
-Noldu lan düşünceli gördüm seni?
-Yok bir şey be abi dalmışım.
-Atla hadi kaçalım.
-Okulun arkası da güzel yer içmek için ha, arada yine geliriz buraya.
-Motorun anahtarını gördün mü sen ya- tamam burdaymış lan dur.
-Sustular mı?
-Sustular.