Kafamdaki çığlıklar Şiiri - Feridun Eren

KAFAMDAKİ ÇIĞLIKLAR

Bir kapı aç
Ardına kadar geniş olsun
İçeriye her gönülden insanlar girsin
Herkes kendi iç dünyasından masallar anlatsın

Kavrulmuşlukların
Haykıramadığın yaraların
İsteklerin
Böyle olup, böyle bitmesin
Çürümesin tozlu raflarda
Bir can

İçinde dışa vuramadığın bağırtılarını kussun
Kısmasın sesini
Dişlemesin elini gizli gizli odalarda
Zor olsa da
Dağlar dumana dursa da

Gerektiğinde
Yüksek bir dağın başı gibi engin
Ya da ıssız akan alçak bir nehir kenarı gibi olsun
Bir kadının ardı

Anlat bana, sende şimdi hangi ruh halin var
Asıl ve kopar
Etrafında dolanma
İçinden ne geliyorsa söyle ve rahatlan
Sende asılı kalan ne varsa gecenin en sesiz saatlerinde
Çığlıklarına bağla

Bırak özgür kalsınlar
Sen kendini günü birlik birlikteliklere hazırlama
Ufuk çizgisi senin unutma

Vücudunun derinliklerinde
Kafanın içindeki askılıklarda takılı kalan
Durmadan dönen soru işaretleri ile birlikte olma
Sen özgürsün

Ulaşamadığın büyüklükte gökyüzün
Seni ısıtan güneşlerin
Başucunda yedi yirmi dört duran mehtapların var
Unutma