Kafa ve yara Şiiri - Osman Bahadir Odabas

Mutlu olacak takat mı kaldı kalbimizde
Derman bulacak umut mu vardı yüreğimizde
Evimiz harabe, gönlümüz viran , dönmüyor
Türlü bir devran
Sevmek dedikleri şey emekmiş
Çilekeş
Sonu gelmez dertler
Bin bir türlü harici ya da dahili
Arzular , istekler, emeller
Sevmek dedikleri ne yol yokuşmuş
Sonu gelmez uçsuz merdivenler
Dikenler ,taşlar hep sapaklar
Bataklık var
Şu an düştüm içindeyim
Bak işte çırpınırken
Çaresizce
Batan var
Umarsız , kayıtsız
Ne gelir elden
Tebessüm edeyim madem
Ağlamanın kime faydası
İçine attıklarının kahrı
Volkan olup taşsa bu kafa !
Rahatlayacak mı ?