Kaf Ha Ya Ayn Sad Şiiri - Osman Yasin Tu ...

Ben bu yükü taşır,
Satır satır yürürdüm hep
Tabanlarım nasır.
Henüz hasıra da dönmemişken yüreğim.
Son bir yazımdır, meylettim.
Uzat artık ellerini
Ve bitsin bu nazım.

Uzat ki bitsin tanrı yalnızlığım.
Belli, beni ben yapan ölecek.
Türlü kelamlar tüküren bu mürekkep,
Kuruyup tükenecek.

Ama bugün tükürecek son ilhamını ki ilamdır sizlere.
Kurreyi çevreleyen amansız bahislere sahip bu vaiz.
-pek mütebariz-
Görürseniz bir beis durun ve okumayın
Ki bu kumar kalemle oynayanlara haiz.
Kalemle var olanların kelamla oynadığı bahis.

Hep kemale koşturan bi faristim bu kalemle.
Kalem ki o doğmuşsa yüce Adem'le,
Tutsaydın yine uçmağ-i darende o Havva'yı,
Ya da bir kubbe-i mahremde,
Gezer miydi böyle harap hanende bu melal sözcüklerim ey Rab!
Ha tutsan da hapseder ya kasvete irad.
Katrelerce hokkada Kaf Ha Ya Ayn Sad.