İnsan sevdiğini rehin alıp,
üzerine ipotek koyar mı hiç
de geç.
Koyuna mı yoksa köpeğe mi bu tasma
anti feodalist çağdaş egoist
salla armut ağacını,belki biri düşer ağ(z) ına
Para ve korku
yanyana acüz-i darül bedava-i'de
sonuç olarak
bunların riyakarlığına da pes doğrusu
onurdur aldığımız nefesteki imanımız
verdiğimiz soluk
kafesinde göğsün
vicdan vardır inançta...
Kayıt Tarihi : 19.8.2012 22:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!