Kadri Yamaç Şiirleri - Şair Kadri Yamaç

Gölgeli şehrin dar sokakları
Aslımı ararım
Yolum sürdüm,
kah yeşil dağlara,
kah mavi ummana
Şafakta bahtım kara,

Karşımda bir ayna
Kararsız nazarlar
Bir sevda mı bilemedim
Ayna mı ben mi

Kaçamazsın imkansız
Kendinden başka yere
Aşar zordur taşımak
Erişemezsin hedefe

Bak aynaya da gör ruhunu, seslensin sana
Yaşadığın boşlukları, ne ise içindeki hülya
Gerçeğin aksi olmaz, olsa olsa hayaldir
Kurtul ondan, ki ruhunu ezen bir melaldir

Demir atmış boğaza,
Yorgun bir gemiyken o bahar ayında
Hiç unutmam o Mayısı
Kahrolurken hüzünden
Tan yeri ağarmıyor artık

Ben bu kışı çok sevdim
Gözlerin yağdı lapa lapa
Umurum değil ayaz
Al kendini gel bana

Yürü yürü bitmezdi okul yolu uzun
Pabuçlar eski, tabanda demir ökçe
Beyaz yaka siyah önlük elde koca çanta
Hacı Bayram Camisi ardında dar bir sokakta
O ahşap beyaz ev
Anafartalar Karakolu kocaman

Her insan soruyor kendine şaşkın
ben kimim
ve neden
Bu kocaman dünyada ölümlü
bir insanım

Yine sen vardın
Geceyi saran müzik
Sevenler salınan
Dansları kıvrak ve nazlı
Işıldayan sahne
Ama sen

İnsan en çok kendine kaçmak ister
En zor olana
Her yere gidebilirsiniz
Kendinize asla