Hangi gelin sever ki kömürün kirini
Güneşi karanlıkta göreni
Bebe beşikte
Kulak eşikte
Damarları var kömürün
Gökyüzünde demiştin çiçek toplamaya
Zamanıdır, Nedimsiz olmaz
Ve işte canan tam zamanı
Erişti nevbahar eyyamı
El eleydik hatırla mor çiçekler ve sen
Ne coşkuydu o aşkımız varken
Ne zaman aklımı toplasam başıma
Ya da öyle sansam
Ah o akıl derim, geçmişimde
İşe yaramayan aklı ben ne yapayım
İçim içime sığmıyordu bir bilinmez telaş
Olmayacak baktım kendimi dışarı attım
Şiirsiz olamazdım
Onu da yanıma aldım
Aşkın doğusunu görüyor bıçkın bir mazruf gibi yürüyordum
Fikrimde bir esinti
Ne kar var lapa lapa
Ne de yağmur
Taze toprak kokusu
Baktım şiir yağıyor
Bana bu çok yakışıyor
Sizin hiç aşkınız öldü mü?
Benim öldü
Ani değil beklenendi
Ama yine de içimi deldi
Siz hiç aşk gömdünüz mü
Bir erguvan mevsimi, renkler
Dans ediyor, mor salkımlı evde
Güneşin altın ışığı
Ruhumu saran huzur o an, ansızın
Pırıl pırıl gecesiyle Stockholm sokakları
Bir köşede ben
Diğer köşede Café Mont Real
Yankılanıyor Shirley Bassey
“ I - who have nothing”
Her bahar bir tarla kuşu konar bahçeye
erik dalına
Asiye kız hep kuzeye bakar
solgun
Kır çiçekleri açar her baharda
Asiye kız hep kuzeye bakar
Günlerce rüyalarım oldu erguvanlı evin bahçesinde
Baharın aksiydi aklımda kalan o akşamın nefesinde
Kadehler ardı sıra derin sohbetleriyle yadigar
Bir taş plakta ağlardık, biz Heybeli’de her gece mehtaba çıkar
Ne zaman ki kayboldu rüyalarım derdimle baş başayım
Ağlarım şimdi ben yarensiz gecelerde tek başıma hülyadayım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!