Çerçeveye almışlardı resmin işe yarar bir bölümünü, algı ancak oradan yürüyebilirdi.
Algı üreterek yansıtılmak isteneni kadraj netleştirebilirdi.
Kadraja girmek her zaman iyi miydi?
Neye konu edildiğine bağlı, dijital terör nasıl isterse öyle uygun görüyordu.
İnsan ürettiğine malzeme ve esir olmaktan, kurtaramadı kendini, ürettikleri ile vurdu haddini!
Çünkü insan aşmıştı haddini
Poz alma, toz olma durumu bu yolla doğurdu.
Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 21.6.2016 02:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)