Kadir Yavuz Şiirleri - Şair Kadir Yavuz

Seni kışın yerine,yazla
Sonbaharın yerine ilkbaharla
Değişir miyim?
Seni karla,yağmurla,doluyla
Değişir miyim?
Seni esen rüzgarla

Bir akşam rüzgarı ve ben sahildeyim
Dalgalar amansız bir çırpınış içinde.
Sanki güneş gümüş bir tepsi üzerine,
Kızıl saçlarını saçmış.
Denize yeşilimsi bir renk vermiş
Martılar bir seyri sefere niyetlenmiş.

Ben hala Mecnun
Avare avare dolaşırım sokaklarda
Leyla’mı ararım...

Ben hala Ferhat
Gözlerimin biri dağlarda

Bir damla yağmur yağar yüzüme…
Ve her damla yüzümde,inci tanesine dönüşür.
Yüreğimde bir yük,yüreğimde bir çığlık
Kuru bir yaprak,bir solukta iner yere
Ordan oraya sürüklenir
Bir öteye,bir beriye,çarpar durur

Gün doğar,
Gün batar.
Günler,geceler
Su gibi akar…
Zaman alır bizi götürür uzaklara
Kısa ömrümüz yayılır yıllara…

ANLADIK…
Aşka sığındık bir zaman
Bir zamanda hayale…
Gençliğe sığındık bir zaman
Bir zamanda sükutu ömre…
Yaşadık bir ömür çılgınca

Bir kurşun,
Yerinden fırlamış …
Tetiğe basılmış bir defa,
Ne yapılsa faydasız…
Ben de ellerimle onu
Kalbimde bir yere gömüyorum.

Yalın ayak büyüdüm hiç fark etmedin
Okudum bir yerlere geldim,görmedin.
Nice teklifler geldi,gitmedim.
Sana sahip çıkayım diye bekledim
Ne oldu sana memleketim? !

Neydi değişen;
Zaman mı,mekan mı?
Zamanı suçladık
Ahir zaman deyip
Mekanı karanlıkta seçemedik.
Zaman yetmedi,

Buram buram kokuyordu toprağın
Gözümde tütüyordu bacaların
Denizin ve dalgaların
Özlemiştim seni İstanbul...
Buluştum yıllar sonra seninle
Çocuklar gibi şen şakrak