Kadir Yasan Şiirleri - Şair Kadir Yasan

Uzun bir ıslık gibi çınlayıp giden
Adını bahsetmediğim bir sevda
Rayların üzerinde çizgiler çizen
Yine uzunca çalar siren

Tak tuk kaçıncı belenden geçti

Ufalan gözlerimde kar yağıyor bu akşam
Kalabalıklardan soyutlamış kendini sokaklar
Düşünüyorum...lezzet ve tat arasındaki farkı
Ayrılığın yalnızlığa kondurduğu buse değil
Meçhul bir şarkı.

İçimizde uzun bir zaman
Tekerrür edip duruyor
Vazife tamam dediğin an
Bitmiştir artık
Mürekkep kalemde

kim demiş gökyüzünde balık yok diye
dün akşam ben tuttum işte
hem de sürülerle vardı
durmadan olta attım
sazan kadife alabalık
hepsinden tutum

Babamı bir kere gördüm
Elini uzattı yılların ardına
Ben yabancı o yabancı
Terk ettiğinde küçüktü ceviz ağacı

Artık tabuta asma zamanı geldi geçen yılları

Kızıl boşluk ta her gün bir ceset kalkar
Ufalanır gökyüzü
Bir ağız, bir dudak, dil tuzuna bakar
Misilleme gelir hayata / melek yüzlü

Sürünür dünya ahvali

Çıka gelirsen diye düşündüm
Aynaya baktım bıyıklarım uzamış
Aynaya yeniden dönüp baktım
Sakalım karışmış

Düzeltmeyi düşündüm

kamburun göge, gözlerin toprağa bakıyor
ruhundan beyaz yaprağa sarılıyorsa bedenin
ve susmuşsun,kapatmışsın gözlerini
ağlatıyorsa her doğru bildiğin seni
yoktur nedenin.

üç gün ayrı düştük diye şımarmanın ne gereği var
Yağmur gözlüm dedimse
gözlerimi oy mu dedim.

Yuları yok at gibi kişneyip durma
Gelirsem yolarım yelelerini

Güne ver dudağını
Gün iniverdi ya
Kuru yağız yüzün
Yıldızlar döküldü ay yüzüne