Kadir Yasan Şiirleri - Şair Kadir Yasan

Ben terk etmedim
Etseydim de böyle demezdim
Ayaklarım izlerini terk etti
Gözlerim yüzündeki bulutları terk etti
Demek ki bir yanlışlık vardı seni tanımamda

Asılı kaldı duvarda kemanın baba
Cilası solmuş
Pardılar da örümcek
İçi boşaltılmış oda.

Gittiğin günden beri yanmıyor

Aynı baş, aynı beden
Sizde eksilmedi..bende çoğalmadı
Var oluşumdaki neden.
çoğalan....

Gidiyorum sizin gittiğiniz yerden

kamburun göge, gözlerin toprağa bakıyor
ruhundan beyaz yaprağa sarılıyorsa bedenin
ve susmuşsun,kapatmışsın gözlerini
ağlatıyorsa her doğru bildiğin seni
yoktur nedenin.

Susmak istiyor canım
İçim geçiyor kelimelerin vurdum duymazlığına
Adıysa her yanım yangın
Yanıyor ortalık

Cırcır böceğinin çığırtkanlığına inat..

Yüreğimin ülkesine sakladığım,
Unutma beni
Umut çiçekleri rüyan olsun,
Unutma beni
Rüzgâr mektubun yağmur hasretin
Lakin unutma beni..

kamburun göge, gözlerin toprağa bakıyor
ruhundan beyaz yaprağa sarılıyorsa bedenin
ve susmuşsun,kapatmışsın gözlerini
ağlatıyorsa her doğru bildiğin seni
yoktur nedenin.

Kutsanmış iz düşümünü düşürün nefese
Bir ilahi
Kutsal toprakların her yanında/ yankılanıyor
Düşmüş bül bül çelik kafese
Kafesten, kanlar yürek üstünde/ kanıyor

ustaların, ustasıydı babam.
taş ustası.
aldımı eline cekiçi,
ne heykeller!
taşdan aşkını örerdi babam.
...

Bak gör sevgili, ördün yüreğimi
Senin için yanan o şairin
Al elinden kalemi
Sen yaz şiirini
sen yaz..