Bir çığlık gibiyim.
Yağmur damlalarında istanbul’a akan
Bulutların sürüklediği yerdeyim .
Altımda ...
Tüm yaşanmışlığıyla istanbul.
Yere değmişim.
KOLAY DEĞİL UNUTMAK
kolay değil unutmak öyle
her şeyi bir anda,
silip atamazsın.
unutma istersin geçmişi
silmek istersin izleri
Tanıştığımız da
Ben çocuktum KULELİ…..
Gözlerim senle gördü Dünyayı…..
Yaşamım senin ile başladı
Vatanı karşılıksız sevmeyi senden öğrendim.
Sen uzaklardasın biliyorum.
Ama kalbim senle.
Sende , geceyi seviyorsun biliyorum
Geceler hep benle.
Kuzey yıldızına , bakıyorum gökyüzünde
Sen diye .
Gün gelecek, gün son olacak
Son çıkış
Yoksa bu son giriş mi olacak
Belki son kez uzandığında yastık kalacak
Son yıpranmış gömlek
Son Pantolon
Hangisi sensin ?
Şu bulutlara gizlenmiş olan mı?
Yoksa en çok parlayan...
Uzakta olanmısın?
Yakındaki değilsin biliyorum..
Çokta alımlı olsan orda
ordan buraya koşturan
kaykaya aşık
salıncakta sallanan
tahtaravalliye yeni icad muamelesi yapan
желание
Ты смеешься, это очень чисто, честно,
Взгляните на себя! ...
Немного злой, грустный
И беспомощный
В обернутом мире.
Gün yüze doğunca ısınıyor içim
Bir umutla yeni bir gün
Gecenin karanlığı bırakınca kendini aydınlığa
Merhaba diyorum yaşanacak bir güne daha
Ağırlığı bir yorgunluk çuvalı hayatın
Buruşmuş yüzler , kırlaşmış saçlar
Ben yalnız ölücem biliyorum
Belki Üçbeş kuruş cebimde
Ya aç ya tok
Belki bir gece
Belki bir sabah
Belki akşam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!