Kadir Mevlâ Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Ey Kadir Mevlâ ben aç-perişan-biçareyim!
Kulun hakkımla gidiyor hacca ol Kâbe’ye...
Lokmamı-ekmeğimi çalan Mekke yolunda
Ne evim ne barkım var yaz-kış ben bu haldeyim.

Patron-ağalara veren Mevlâ hani bize,
Bu ayrım bu kayrım bu zorluklar neden bize?
Cihanı canlılara bahşeden yüce Mevlâ,
Vurguncuya-tefeciye bu iltimas neden?

Yedi deryalara hüküm eden yüce Mevlâ;
Malı olan zekât verir gark olur sevaba!
Cenneti kazanır mutluluğu her nimeti,
Peki fakirin günahı nedir? Büyük Mevla.

Ne bir avuç toprağımız nede malımız var,
Ne şahbaz ne cılız bir atımız ne hanımız…
Bazen köle bazen serf bazen de işçiyiz biz!
Şu alın terimizden gayrı yok bir şeyimiz.

Fukaranın emeğimden başka bir şeyi yok,
Ne tahtı ne tacı nede başında takkesi...
Mahşer mizanı kurulunca hesap sorulur;
Kurban kesmeyen zekât vermeyen ne olacak?

Karanlıklar bölük pörçük perde perde saklı!
Üst üste kutnu kumaş giyinip hacca gider,
Zorbayla köşe olan itibar görür bey olur…
Gör yoksulu gör mazlumu Yüce Kadir Mevlâ

10.08.2010
Yıldırım