Kadir Koç Şiirleri - Şair Kadir Koç

Öğle yüreğime bakıp,
Issız sahillere
Kurak topraklara benzetme
Ben sana çok güzel bir aşk ektim
Ama büyümedi.

Soğuk sahil
Kumlar soğuk
Ne kadar acımasız bu sonbahar
Yaprakları kurutmuş düşürmüş dalından
Aslında benim mahallenin yolu
çok güzel olur sonbaharda

Soğuk üşütürmüş demek ha
Yokluğunun payı yok mu
Gözlerini de saymazsak
Rüzgar suçlu bunda
Ben üşürüm narin adamım
Yalnızlıkta üşütür beni

Gece uyumadım zaten
Sabah,yüzümü besmelesiz yıkadım
Yalan yanlış


Saatlerdir aynanın karşısındayım

ben hüzünlerimle yaşarım sevdamı,
okyanusun dibinde bir aşk olmalı
bana ait olan,
vurgun yerken henüz ölmeden
elimden tutan.
unutmuşken aşkı bir kıvılcım vardır elbet

Uzandım soğuk kumlara
Ağır ağır başladım uyumaya.
Yanımda boş şişeler,
Yüzüm gözüm toprak,
Sabaha sızıyorum seni atlayarak
Farkındayım beceremedim;

Güneşi arayan bir çocuktum
Aynı sahilde...
Uzaktan gelecek bir aşkı bekledim
Benim aşkım umutla
Yıllar sonra minicik bir dalgayla
Hatırlarım seni

Unuturmuş demek
İnsanlar şehirleri,
İnsanlar sevgileri,
insanlar herşeyi unuturmuş,
Bu kaçıncı mevsim bilmem
Dönmek ümidi ile

Sus,sus biraz
Sana düşen beni affetmekti
Hiç bişey bilmiyosan izlemek
Çaresizliğimi görmeliydin
O çaresizlik içindeki sevgimi.
Her fırsatta bedenimi

Bir kasetti aslında
Geceleri çevirip çevirip dinlediğim
Dinlerken seni hayallediğim
Romantik aşkların
Romantik sanatçısına aitti
Ayrılırken senden dinlediğim sözler oldu